«تفاوت‌های زن و مرد در عبادات»

قسمت ششم:

د: تفاوت در نماز

ادامه تفاوتهای مرد و زن در نماز

  1. تفاوت در نماز جماعت؛ اگر تعدادى زن و مرد هستند، مستحب است مردها پشتِ سرِ امام و زن‏ها پشتِ سرِ آنها بایستند و همچنین اگر چند مرد یا چند زن باشند، مستحب است پشتِ سرِ امام بایستند، و اگر یک مرد و یک یا چند زن باشند، مستحب است مردطرف راستِ امام، و زن یا زن‏ها پشتِ سرِ امام بایستند و اما اگر مأموم یک مرد باشد، حضرت آیت ‏الله خوئى فرموده ‏اند: بنابراحتیاط واجب باید طرف راستِ امام قدرى عقب‏ تر بایستد، و بقیه فقها فرموده ‏اند: مستحب است چنین کند، و اما اگر مأموم یک زن باشد، مستحب است در طرف راستِ امام طورى بایستد که جاى سجده ‏اش مساوى با قدم امام باشد، و حضرت آیت ‏الله خوئى(ره) فرموده ‏اند: یا پشتِ سرِ امام بایستد.([1])

  2. تفاوت در نماز عید؛ بهتر است زن‏ها نماز عید فطر و قربان را ترک کنند مگر پیر باشند.([2])

  3. تفاوت در نماز جمعه؛ زن‏ها مى‏ توانند در نماز جمعه شرکت کنند و نمازشان صحیح است واز نماز ظهر کفایت مى‏ کند؛ ولى به تنهایى (بدون شرکت مردان) نمى ‏توانند نماز جمعه تشکیل دهند، همچنین نمى ‏توانند تکمیل کننده عددِ لازم (پنج نفر مرد) باشند؛ زیرا نماز جمعه تنها با شرکت حداقل پنج نفر منعقد مى ‏گردد. (به خلاف نماز جماعت که باحداقل دو نفر که یکى امام و یکى مأموم باشد تشکیل مى‏ شود.([3])

  4. تفاوت در نماز قضای پدر و مادر؛ اگر پدر، نماز و روزه خود را به جا نیاورده باشد، بر پسر بزرگ‏تر (با شرایطش) واجب است که پس از مرگش به جا آورد یا براى او اجیر بگیرد، و امانسبت به مادر، بعضى از فقها فرموده‏ اند: مانند پدر است و بعضى مانند حضرت امام(ره)و حضرت آیت ‏الله خوئى(ره) و حضرت آیت ‏الله سیستانى(مد ظله)  فرموده‏ اند: واجب نیست.  اما نسبت به دختر بزرگ‏تر، تمامى این هفت مرجعى که فتوایشان در این کتاب بیان شده است واجب نمى ‏دانند.([4])

5-      تفاوت در نماز میت؛ اگر زن بخواهد در خواندنِ نماز میّت به جماعت شرکت کند، مستحب است که پشتِ سرِ مردان بایستد. و اگر زنى حائض در میان زنان باشد، مستحب است خودش صف جداگانه تشکیل دهد.([5])



[1]- توضیح المسائل، مسأله 361 و 362.

[2]العروه‏ الوثقى، ج 1، فى صلاه‏ العیدین، مسأله 4.

[3]توضیح المسائل، شرایط نماز جمعه، مسأله 13.

[4]العروه‏ الوثقى، ج 2، فى قضأ الولى؛ توضیح المسائل مراجع، مسأله 1390.

[5]العروه ‏الوثقى، ج 1، فى الصلاه على المیت، مسأله 17.