چرا شیخ نمر موجب خشم آل سعود شد؟

شیخ «نمر باقر النمر»، ‌روحانی شیعه برجسته عربستانی، در سال 1379 هجری قمری مصادف با1338 خورشیدی، در شهر «العوامیه» ولایت القطیف در شرق عربستان در خانواده‌‌ای اهل علم و دین به دنیا آمد که از آن علمایی چون آیت‌الله شیخ محمدبن ناصر‌آل‌نمر و خطبای حسینی چون جدش حاج علی‌بن ‌ناصر‌آل‌نمر سر برآورده بودند.
تحصیلات مقدماتی خود را در همان شهر العوامیه به پایان رساند و در سال 1400 هجری قمری مصادف با 1359 خورشیدی، برای آشنایی نزدیک‌تر با انقلاب اسلامی ایران و تحصیلات حوزوی ابتدا به ایران مهاجرت کرد تا در تهران در حوزه علمیه حضرت قائم(عج) حضور پیدا کند که در همان سال توسط آیت‌الله سید محمدتقی مدرسی در تهران تأسیس شده بود.
شیخ نمر پس از 10 سال تحصیل در حوزه علمیه حضرت قائم(عج)، عازم سوریه شد و در حوزه علمیه حضرت زینب(س) برای ادامه تحصیلات حوزوی و علوم دینی نام نوشت و در حضور اساتید این حوزه به تحصیل پرداخت.
شیخ نمر سال‌ها اداره حوزه علمیه حضرت قائم(عج) در تهران و سوریه را برعهده داشت و تلاش بسیاری برای توسعه و پیشرفت این مراکز انجام داد.
پس از بازگشت به عربستان مرکز مذهبی «الإمام‌القائم(عج)» را نیز در العوامیه تأسیس کرد که در واقع سنگ‌بنای «مرکز اسلامی» در سال 1422 هجری قمری مصادف با 1380 خورشیدی بود.
رژیم عربستان سعودی در حالی شیخ نمر باقر النمر را در سال 1391 خورشیدی بازداشت کرد که پیش از این نیز دو بار و طی سال‌های 1385 و 1387 خورشیدی، شیخ را بازداشت کرده بود.
نخستین بازداشت شیخ نمر در 1385 خورشیدی بازمی‌گردد، هنگامی که شیخ به محض بازگشت از سفر کوتاه ‌مدتش به بحرین و بازگشت به عربستان، به دلیل مشارکت در همایش بین‌المللی قرآن کریم از سوی نیروهای امنیتی رژیم سعودی بازداشت شد.
اتهام شیخ این بود که در این همایش، در عریضه‌‌ای، از رژیم سعودی خواسته بود به «قبرستان بقیع» رسیدگی کرده، مذهب «تشیع» را به رسمیت شناخته و شیوه‌های آموزشی و درسی کنونی حاکم بر عربستان را تغییر داده یا لغو کند؛ همین.
اما بازداشت مجدد شیخ نمر، به 2 سنبله 1387 خورشیدی بازمی‌‌گردد که در شهر القطیف به دست نیروهای امنیتی رژیم سعودی بازداشت شد. این بار اتهام شیخ برای بازداشت بنابر ادعای رژیم سعودی درخواست از شیعیان مناطق شرقی عربستان برای آماده‌شدن به منظور دفاع از خود و جامعه خویش بود که رژیم ادعا می‌‌کرد این سخنان نمر به معنی تحریک شیعیان عربستانی برای جدایی از حکومت مرکزی بود. رژیم سعودی از بیم قیام مردمی و خشم و غضب شیعیان مناطق شرقی عربستان شیخ نمر را 24 ساعت پس از بازداشت آزاد کرد. این روحانی برجسته عربستانی یک بار دیگر در حوت 1387 خورشیدی در معرض بازداشت قرار گرفت.
در نهایت وی در پی اعتراضات شیعیان عربستان در سال 1391 خورشیدی بازداشت شد و در 23 میزان 1393 خورشیدی دادگاه جنایی عربستان سعودی شیخ نمر را به اتهام اقدام علیه امنیت ملی و محاربه، به اعدام با شمشیر و به صلیب کشیده شدن در انظار عمومی محکوم کرد.
در کمتر از سه ماه پیش وزارت کشور عربستان با امضای محمدبن نایف، ولی‌عهد این کشور حکم اعدام شیخ نمر باقر النمر، روحانی مبارز شیعه عربستانی را تأیید کرد که این به معنای مجوز به وزارت کشور برای اعدام شیخ نمر تنها با امضای سلمان بن عبدالعزیز، پادشاه عربستان برای اجرای حکم اعدام بود. شیخ نمر در نهایت با امضای حکم اعدام روز جمعه 11 جدی 1394 خورشیدی به شهادت رسید.»
بنا بر این اعدام شیخ نمر در منطقه و کشورهای اسلامی در روابطه دیپلماسی کشورهای عربی و اسلامی ضربه وارد نموده و این اعدام دامن زدن به اختلافات مخرب که خواست دشمنان اسلام و کشورهای غربی می باشد خواهد گردید. عربستان سعودی در منطقه غرب آسیا به عنوان یک بازیگر تاثیر‌گذار، نقش مخربی در تحولات این منطقه دارد و اعدام «آیت الله نمر» در راستای تامین خواسته‌های آمریکا و اسرائیل و دیگر دشمنان اسلام بوده است.